اعتیاد و اختلالات هیجانى؛ مرورى بر تعاریف و روش‌هاى تشخیصى

یکى از مباحث بسیار مهم و چالش‌برانگیز در اختلالات اعتیادى، بحث همبودى اختلالات و یا اختلالات همراه است. در حقیقت، بیمارى اعتیاد داراى شرایط ویژه‌اى است که هیچ بیمارى دیگرى در علم پزشکى به آن شبیه نیست. در بیمارى اعتیاد شخص به صورت مشخص و به قصد، موادى (سم) را به منظور آسیب رساندن به سیستم عصبى استفاده‌ می‌کند و به کمک این مواد عملکرد مغز خود را تغییر می‌دهد. حداقل تاثیرى که حتى با  یکبار مصرف هم اتفاق می‌افتد، به هم ریختن عملکرد سیستم پاداش در مغز است که با تداوم مصرف و در طولانی مدت باعث ایجاد تغییرات پایدار در سطح ملکول، سلول، ساختار و عملکرد مغز می‌شود. در نهایت می‌توان گفت که ما با یک مغز متفاوت در مقایسه با مغز فرد سالم روبه‌رو هستیم. این مغز آسیب‌دیده، مستعد بسیارى از اختلالات عملکردى است که به آن، اختلالات ایجاد شده به علت مصرف می‌گویند. البته این نکته‌ى مهم را نباید فراموش کرد که گاهى اشکالات زمینه‌اى در ساختار سیستم عصبى، قبل از مصرف شخص را مستعد هر دو بیمارى اعتیاد و اختلالات روانى می‌کند.